در زبان انگلیسی به آن zero و Cipher می گویند. نام آن به هندی شونیا به معنای پوچ است و به همین صورت به عربی راه یافته است.
وقتی فیبوناتچی در 1202 کتاب حساب را نوشت از آن به نام zephirum نام برد. ماکسیموس پلانودس(1340) آن را tziphra نامید و فاین(1530) هم همان را به کار برد. این واژه به صورت zeuero, Ceuero, zepiro به زبان ایتالیایی راه یافت و در سده های میانه اشکال متعدد دیگری به خود گرفت.